Dziś chciałabym podzielić się niezapomnianymi chwilami z uroczystości zaślubin moich znajomych. Pamiętam ich ze szkoły średniej, aż dziw że tak czas szybko leci a życie piszę niespodziewane i zaskakujące scenariusze.....można przez 4 lata mijać się na szkolnym korytarzu i puszczać spojrzenia tylko w jedną stronę. Czasem zupełnie nieświadomie, przelotnie mijając się otrzeć swoje dłonie czy ramię o tego kogoś....i zapomnieć potem na kilka lat....ale nie w tym przypadku.....mimo upływu czasu, gdzieś zupełnie obok siebie żyjąc i realizując siebie, można zupełnie przypadkiem, spotkać "kolegę" ze szkolnego korytarza. Spotkanie to, jak widać na przykładzie Ewy i Artura zamieniło się w wielką miłość której zwieńczeniem był ślub....zapraszam do podróży po zdjęciach z tej pięknej i niezapomnianej uroczystości.......
0 komentarze:
Prześlij komentarz